Okna
pcv, drewniane, dachowe
Drzwi
zewnętrzne, wewnętrzne
Systemy zaciemnień
rolety, plisy, verticale
Bramy
wjazdowe, garażowe
Parapety
aglomarmur, marmur, plastikowe, metalowe

Parowanie szyby od strony wewnętrznej.

Parowanie szyb okiennych bardzo często odbierane jest jako wada stolarki okiennej. Jest to jednak błędne przekonanie. Dlaczego?
Skraplanie pary wodnej na szybach jest naturalnym zjawiskiem fizycznym. Polega ono na tym, że w wyniku zetknięcia się wilgotnego i ciepłego powietrza z powierzchnią o odpowiednio niższej temperaturze, powietrze ochładza się do stanu nasycenia i oddaje część wilgoci, która skrapla się na powierzchni szyby zespolonej, powodując jej zamglenie.
Parowanie szyb okiennych od strony pomieszczenia również nie musi być spowodowane wadą okien. To dowód wysokiej szczelności okna. Okno samo z siebie nie wytworzy wody. Przyczyny tego zjawiska należy szukać w nadmiernej wilgotności powietrza wewnętrznego oraz złej wentylacji w pomieszczeniu (niewystarczającej wymiany powietrza).
Przez starannie izolowane okna, powietrze o dużej wilgotności powstałej podczas czynności domowych, takich jak: gotowanie, pranie, prasowanie czy kąpiel, nie może wydostać się na zewnątrz, dlatego nadmiar pary wodnej osiada na najchłodniejszych powierzchniach, czyli szybach okiennych. 
Jak zapobiec kondensacji pary wodnej na powierzchni szyby?
W przypadku parowania szyb po wewnętrznej stronie pakietu szybowego, można temu zapobiec zapewniając dopływ świeżego powietrza do pomieszczeń, np. poprzez regularne wietrzenie, nawet zimną, gdy niskie temperatury na zewnątrz nas do tego nie zachęcają.
Radzimy: Jak wietrzyć mieszkanie zimą 
Zalecana wilgotność powietrza w pomieszczeniach mieszkalnych wynosi 40–50%. Nadmiar wilgoci powinien być usuwany na zewnątrz. W przeciwnym razie powstanie naturalne zjawisko kondensacji pary wodnej i skraplanie się pary na szybach. 
Bardzo często parowanie szyb wewnątrz pomieszczeń jest wynikiem złej wentylacji. Dlatego w pierwszej kolejności należy sprawdzić działanie wentylacji grawitacyjnej lub zastąpić ją wentylacją mechaniczną. Dodatkowo można zdecydować się na okna z okuciami z mikrowentylacją. Funkcja ta zapewnia stały dopływ świeżego powietrza do pomieszczenia, ponieważ zmniejsza docisk skrzydła do ramy okiennej (rozszczelnienie skrzydła). Mikrowentylację uruchamia się poprzez odpowiednie ustawienie klamki okiennej.
W pomieszczeniach narażonych na występowanie podwyższonej wilgotności warto zastosować oszklenie o niskim współczynniku przenikania ciepła Ug (im niższa wartość Ug, tym zestaw szybiwy jest "cieplejszy"), z ciepłą ramką dystansową, która dzięki zawartości absorbentu pochłaniającego wilgoć z wnętrza szyby, eliminuje powstawanie wyroszenia wewnątrz niej. Najlepiej gdy ramka wykonana jest ze stali nierdzewnej lub tworzywa sztucznego, ponieważ zmniejsza to prawdopodobieństwo wystąpienia tzw. mostka termicznego (miejsce o gorszych parametrach termoizolacyjnych, przez które następuje ucieczka ciepła). 
Nawiewniki okienne pomocne w walce z zaparowanymi szybami
Pamiętajmy, że nawet najlepsza szyba okienna nie wyeliminuje zjawiska parowania przy zbyt dużej wilgotności w pomieszczeniu. W takim przypadku wskazane jest wyposażenie okna w odpowiednie urządzenie nawiewne. Nawiewnik są urządzeniami montowanymi w oknie (najczęściej w jego górnej części) lub w ścianie. Umożliwiają one doprowadzenie powietrza do pomieszczeń nawet przy szczelnie zamkniętych oknach. Dostępne nawiewniki różnią się wydajnością (ilością dostarczanego powietrza) oraz izolacyjnością akustyczną, czyli ochroną przed hałasem zewnętrznym. 
Wyróżniamy następujące typy nawiewników okiennych:
• nawiewniki higrosterowane – sterowane automatycznie; w zależności od poziomu wilgotności powietrza w pomieszczeniu przepustnica otwiera się lub zamyka,
• nawiewniki ciśnieniowe – samoregulujące, z możliwością zamknięcia przysłony (ograniczenia strumienia powietrza do minimum) przez użytkownika,
• nawiewniki sterowane ręcznie – użytkownik sam reguluje stopień otwarcia przysłony; ich wadą jest to, że nie chronią przed nadmiernym napływem powietrza oraz nie uwzględniają zmian parametrów powietrza wewnętrznego.

Wymiana stolarki drzwiowej

Decydując się na wymianę drzwi wewnętrznych musimy najpierw ustalić czy wystarczy osadzić jedynie nowe skrzydło drzwiowe, czy też konieczna będzie wymiana również ościeżnicy, bądź jej obudowanie. Zależy to od stanu i rodzaju futryny, która musi mieć znormalizowane wymiary, rozstaw i rodzaj zawiasów oraz odpowiednią lokalizację zaczepu pod rygiel, jeśli zamierzamy wymienić jedynie skrzydło. Problem pojawia się głównie wtedy, gdy ramy są bardzo stare lub robione na zamówienie albo chcemy wstawić skrzydło o innej konstrukcji niż dotychczasowe (np. bezprzylgowe z krytymi zawiasami).
Pod względem technicznym dobór skrzydła do starej ramy nakłada pewne ograniczenia i nie zawsze będziemy mogli wymienić skrzydło na takie, które nam najbardziej odpowiada. Natomiast wybór modeli drzwi, gdy zmieniamy również ościeżnice jest praktycznie nieograniczony - jedynie zwróćmy uwagę na właściwą ich szerokość, kierunek otwierania i możliwość korekty wysokości, jeśli otwór w ścianie jest nieco niższy niż znormalizowana wysokość ościeżnicy (standardowo 208 cm).
Jeśli decydujemy się na zamontowanie ościeżnicy renowacyjnej, na starej ramie musi być ona zlicowana od strony zawiasów z płaszczyzną ścian, a istniejący prześwit użytkowy na całej wysokości nie mniejszy niż nominalny wymiar nowych drzwi.
Jakie drzwi wybrać?
Mimo znacznego zróżnicowania cen stolarki drzwiowej, ich podstawowa konstrukcja jest w zasadzie jednakowa, a o jej kosztach decyduje sposób wykończenia powierzchni i elementy ozdobne w formie np. oszklenia czy profilowanych kasetonów oraz okucia. Oprócz estetyki, w praktyce własności użytkowe uzależnione są od odporności powierzchni na uszkodzenia, zabrudzenia i zabiegi pielęgnacyjne. Dlatego w celu ułatwienia wyboru niektórzy producenci wprowadzili firmowe klasy swoich wyrobów poczynając np. od standardu po high quality, a decyduje o tym odporność na ścieranie warstwy dekoracyjno-ochronnej, w wyniku częstego używania jak i czyszczenia powierzchni. Orientacyjnie klasyfikacja taka zależna jest od sposobu wykończenia powierzchni - farbą, folią czy też naturalnym fornirem.
Podstawowym kryterium doboru drzwi przy ich wymianie łącznie z nową lub nakładkową ościeżnicą, będzie ustalenie nominalnej ich szerokości i kierunku otwierania. Szerokość nominalną wyznacza wymiar w świetle ościeżnicy, czyli szerokość przejścia o standardowych wartościach 60-100 cm ze stopniowaniem co 10 cm, a wymagany kierunek otwierania drzwi określany jest jako lewy lub prawy, zależnie od strony umieszczenia zawiasów. Drzwi lewe to takie, które otwierają się zgodnie z kierunkiem obrotu wskazówek zegara, a prawe – w przeciwną stronę. Pozostaje jeszcze ustalenie czy zamontujemy ościeżnicę stałą, czy regulowaną dostosowaną do grubości muru.
Oczywiście trzeba też zdecydować o walorach dekoracyjnych i dostosowaniu drzwi do rodzaju pomieszczeń np. kuchni, łazienki, sypialni, a przy kompleksowej ich wymianie wybór ułatwiają producenci, tworząc kolekcje o jednolitej formie zdobniczej i różnym przeznaczeniu.
Wymieniamy starą ościeżnicę
Demontaż starej ościeżnicy będzie konieczny, gdy ma ona nietypowe wymiary lub chcemy poszerzyć otwór drzwiowy. Usunięcie starej drewnianej ramy nie będzie zbyt trudne – wystarczy wyciąć piłą kawałki profili bocznych i górnego, a następnie oderwać pozostałe części. Futryny mocowane na piankę można usunąć w całości – po oderwaniu opasek maskujących przecinamy piankę nożem lub pilą, na całym obwodzie i wyjmujemy. Znacznie trudniej usunąć ościeżnicę metalową, która jest zabetonowana w ścianie. Ponieważ wykuwanie będzie pracochłonne i może uszkodzić ścianę, lepszym rozwiązanie będzie wycięcie ościeżnicy przy pomocy szlifierki kątowej z tarczą do cięcia betonu. Po usunięciu ramy wymiary otworu muszą pasować do modułowych szerokości drzwi, a szerokość otworu w murze powinna być o co najmniej 12 cm od niej większa, z uwzględnieniem szczeliny montażowej. Wysokość otworu drzwiowego powinna się mieścić w granicach 205-210 cm, przy czym dopuszczalne jest nieznaczne skrócenie ościeżnicy, jeśli konstrukcja skrzydła pozwala na jego podcięcie.
Gdy otwór trzeba zmniejszyć, możemy to zrobić przy pomocy pasków wyciętych z płyty gipsowo-kartonowej i przyklejonych nawet w kilku warstwach przy użyciu kleju gipsowego. Przy wyrównywaniu musimy zwrócić uwagę na zachowanie jednakowej szerokości otworu na całej wysokości ościeża i utrzymaniu pionu.
Ościeżnice współpracujące z lekkimi drzwiami płycinowymi, osadzane są najczęściej na piankę montażową, natomiast cięższe np. z litego drewna wymagają dodatkowego zamocowania za pomocą kołków rozporowych.
Najczęściej przeprowadzany montaż drzwi na piankę - według poniższego opisu - należy traktować jako ogólne zasady osadzania ościeżnicy, które mogą nieco się różnić od zaleceń producenta konkretnego modelu.
1. Sprawdzić wymiary ościeża i ewentualnie dopasować ościeżnicę na wysokość, odpowiednio ją skracając. Końce ramy od strony podłogi warto pokryć silikonem, aby ochronić przed wnikaniem wilgoci w czasie zmywania posadzki.
2. Zmontowaną ościeżnicę zgodnie z instrukcją producenta, wstawić w otwór drzwiowy licując ją z płaszczyzną ściany od strony zawiasów. Ramę należy przenosić w pozycji pionowej, zwracając uwagę na to, aby nie nastąpiło rozchylenia dolnych jej końców.
3. Za pomocą klinów drewnianych zablokować ramę w otworze drzwiowym, ustalając jednocześnie pionowe jej ustawienie w płaszczyźnie ściany i otworu. Przed rozsuwaniem się dolnych końców ramy, zabezpieczy deseczka odpowiednio dopasowanej długości.
4. Założyć skrzydło drzwiowe i sprawdzić czy drzwi zamykają się bez oporu i dobrze przylegają do ramy, po czym je zdemontować. Wstawić 3 rozpórki regulowane na równomiernie rozmieszczonych wysokościach, sprawdzając długą poziomnicą, czy boki ramy nie uległy odkształceniu.
5. Zwilżyć delikatnie szczelinę między ramą a ścianą i równomiernie wypełnić niskoprężną pianką montażową.
6. Obciąć ostrym nożem nadmiar stwardniałej pianki i wstawić równomiernie wsuwając złożoną uprzednio opaskę regulowaną.
7. Zamocować klamkę, szyldy ozdobne i ewentualnie wyregulować ustawienie zawiasów.
8. Szczeliny między opaską a ścianą wypełnić masą akrylową.

Okna pcv czy drewniane?

Walory estetyczne i funkcjonalne
Podstawowy wybór przy zakupie okien to zdecydowanie się, czy mają to być okna z drewna, czy z PVC. Obie ramy mają swoje wady i zalety, ale podstawowy wpływ na ich trwałość i właściwości użytkowe będzie miała jakość użytych do ich produkcji materiałów i staranność wykonania. Optycznie, okna drewniane sprawiają wrażenie „cięższej” konstrukcji o szerszych profilach, co może sprawiać niekorzystne wrażenie przy małych oknach.
Jednak jako najistotniejszą różnicę w użytkowaniu uznaje się konieczność okresowego odmalowywania okien drewnianych. Rzeczywiście, drewno jako materiał naturalny nie ma jednorodnej struktury, a w zmiennych warunkach otoczenia „pracuje” przenosząc kurczenie i rozszerzanie materiału na zewnętrzną powłokę ochronną, która z czasem ulega uszkodzeniu. Jej trwałość zależy w znacznym stopniu od intensywności nasłonecznienia związanego ukierunkowaniu okna na strony świata.
Przy długotrwałym oddziaływaniu promieni słonecznych profil drewniany mocno się nagrzewa i później kurczy, a promieniowanie UV sprzyja niszczeniu powłoki malarskiej. Okna z PVC również ulegają ruchom termicznym pod wpływem słońca, ale jednorodna struktura profili utrzymuje zwartość materiału, nie powodując uszkodzeń powierzchni. Jednak z czasem ich barwa może ulec zmianie, kolory płowieją, zwłaszcza te o ciemnych odcieniach.
Przy wyborze koloru ram okien PCV do wyboru mamy dwa warianty: podstawowy to profil biały lub okleinowanie w wielu wersjach kolorystycznych, poprzez nałożenie na profile folii dekoracyjnej jedno- lub dwustronnej (od strony zewnętrznej i wewnętrznej). 
Istotnym kryterium funkcjonalnym okna będzie sposób i kierunek jego otwierania. Zależnie od miejsca zamontowania i wystroju wnętrza, okno może być jednoskrzydłowe (lewe bądź prawe) lub dwuskrzydłowe i o okuciach działających jako rozwierne lub rozwierno-uchylne. Warto uwzględnić też to, że w domu jednorodzinnym nie wszystkie okna muszą być otwierane. Ich mycie i konserwacje często można wygodnie przeprowadzić od zewnątrz, a wstawienie okien fix (stałych) nie tylko zmniejszy koszty, jak i pozwoli na uzyskanie lepszej ich ciepłochronności.
Elementem dekoracyjnym okien mogą być tzw. szprosy dzielące oszklenie na kwatery (pola szyb o mniejszej powierzchni). W bardzo dużych oknach tworzone są jako szprosy konstrukcyjne z użyciem systemowych profili okiennych, dzięki czemu uzyskuje się sztywniejszą ramę skrzydła. Najpopularniejszym sposobem ich utworzenia są jednak szprosy międzyszybowe, w postaci ozdobnej kraty umieszczonej między taflami oszklenia.
Rozwiązanie takie nie utrudnia utrzymania czystych szyb, zewnętrzna powierzchnia oszklenia pozostaje nadal gładka, a ich wygląd z pewnej odległości nie odbiega od tradycyjnych szprosów. Natomiast dość kłopotliwy w użytkowaniu (listwy zatrzymują brud) będzie wariant ze szprosami nakładanymi na powierzchni oszklenia. Występuje on w dwóch odmianach jako tzw. szprosy wiedeńskie zawierające „ślepą” wkładkę międzyszybową lub tylko przyklejane listewki zewnętrzne. Kratkę naszybową mogą też tworzyć nakładki mocowane zatrzaskowo lub uchylne, na zawiasach.

Jak wybrać najlepszą bramę garażową?

Przede wszystkim zastanówmy się, czego dokładnie od niej oczekujemy i przejrzyjmy ofertę rynkową. Powinna dobrze chronić przed ucieczką ciepła z budynku, gwarantować komfort użytkowania i pasować do bryły domu.
Asortyment produktów i rozwiązań jest bardzo szeroki, co niekoniecznie ułatwia sprawę. Bramy mają różną konstrukcję, sposób otwierania i parametry termoizolacyjne. Standardem jest napęd, zapewniający nie tylko wygodne sterowanie za pomocą pilota, ale też wiele dodatkowych funkcji. Decyzję o rodzaju bramy najlepiej podjąć przed rozpoczęciem budowy domu – może ona bowiem wymagać wyższego nadproża lub wolnej przestrzeni na ścianie pomieszczenia, pod sufitem albo na podjeździe (zależnie od sposobu poruszania się skrzydła).
Jaką stylistykę wybrać?
Z uwagi na znaczne wymiary i umiejscowienie od frontu, ma ona duży wpływ na estetykę domu. Jej kolor zwykle dopasowuje się do stolarki okiennej i drzwiowej. Czasami do elewacji, okiennic, rolet czy pokrycia dachowego.
Metalowe poszycie może być wykończone okleiną lub pomalowane proszkowo. Najpopularniejsze są odcienie bieli, brązu, szarości. Okleiny bywają gładkie (taką powierzchnię najłatwiej wyczyścić) oraz z fakturą, np. naśladującą drewno.
Sposób otwierania ma znaczenie
Do domów jednorodzinnych najczęściej kupowane są zautomatyzowane bramy  segmentowe, otwierane do góry. W sprzedaży znajdziemy też wersje uchylane lub otwierane na boki. Niektóre mają jednolite skrzydło, inne składają się z segmentów lub lameli.
Siłownik umieszczany jest na ścianie albo tuż powyżej nadproża. Bramy segmentowe montuje się w gotowym pomieszczeniu – z ułożoną posadzką i wykończonymi ścianami. Podczas późniejszego malowania istniało by ryzyko zachlapania skrzydła farbą.
Wersje uchylne
Mają prostą konstrukcję i są łatwe w montażu. Jednolite, niełamane skrzydło zbudowane jest z metalowej ramy pokrytej blachą. Otwierająca się brama wymaga przestrzeni pod sufitem oraz ok. 1 m przed wjazdem. Skrzydło najpierw bowiem nachodzi na podjazd, a dopiero potem chowa się w garażu.
Bramy rolowane (roletowe)
Składają się z wąskich metalowych lameli zwijanych do specjalnej kasety. Działają podobnie jak rolety zewnętrzne i są wygodne w użytkowaniu. Kaseta umieszczana jest nad otworem wjazdowym wewnątrz pomieszczenia (gdy nadproże ma co najmniej 30 cm), na zewnątrz lub w świetle wjazdu (to jednak zmniejsza jego wysokość). Skrzydło nie zajmuje miejsca ani na podjeździe, ani w garażu.
Większość modeli ma napęd fabrycznie wbudowany w mechanizm nawijający. Montaż najlepiej przeprowadzić w wykończonym wnętrzu (tak, jak w przypadku bramy segmentowej).

Czy brama powinna chronić przed zimnem?
Bramy do garaży ogrzewanych muszą mieć dobrą termoizolacyjność. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, współczynnik przenikania ciepła U nowych bram zamykających garaż ogrzewany nie może przekraczać 1,5 W/(m²·K). Co więcej, już w 2021 r. parametr ten będzie wynosił tylko 1,3. Niektórzy inwestorzy od razu decydują się więc na produkt spełniający wyższe wymagania. Przegroda, która skutecznie chroni przed ucieczką ciepła, przyczynia się do ograniczenia kosztów ogrzewania budynku.
Nie dajmy się jednak zwariować – przez model z typowym ociepleniem nie uchodzi wcale potworna ilość ciepła, ponieważ w garażu utrzymywana jest zwykle o wiele niższa temperatura, niż w pomieszczeniach mieszkalnych. Pamiętajmy też, że wszystkie garaże znajdujące się w bryle budynku są w praktyce w jakimś stopniu ogrzewane. Bo nawet, jeśli nie ma w nich grzejników, ucieka do nich ciepło z przyległych wnętrz mieszkalnych (poprzez ściany i stropy izolowane zwykle słabiej, niż ściany zewnętrzne).

Jak dobrać napęd?
Standardem są bramy zautomatyzowane, zapewniające komfort i bezpieczeństwo użytkowania. Skrzydła wyposażonego w napęd elektryczny nie otworzy osoba niepowołana, ponadto trudniej jest je podważyć. Każdy rodzaj konstrukcji może mieć automatykę. Producenci bram oferują mechanizmy różnych marek.
Najwygodniej i najtaniej jest skorzystać z kompleksowej usługi producenta lub dystrybutora, obejmującej dobór wrót, automatyki oraz transport i instalację całości. Płacimy wtedy niższy podatek VAT (8%) i możemy liczyć na rabat. Napęd da się też dodać później, ale będzie to bardziej kłopotliwe i może powodować problemy z uznaniem gwarancji, jeżeli montażu dokona inna firma.

Doborem napędu powinien się zająć doradca techniczny, uwzględniając przy tym konstrukcję, ciężar, powierzchnię i intensywność eksploatacji konkretnej bramy. W przeciwnym razie automatyka nie będzie działała prawidłowo albo silnik się zbyt szybko zużyje. Montaż musi wykonać elektryk z uprawnieniami. Bramą można sterować na różne sposoby – używając pilota, smartfona, klawiatury kodowej czy nawet czytnika linii papilarnych.

Ciepłochronność okien

O izolacyjności cieplnej okna decyduje łączna przenikalność oszklenia i ramy skrzydła oraz ościeżnicy. Standardowe okna powinny, jako całość uzyskiwać współczynnik przenikalności cieplnej Uw poniżej 1,1 W/(m² K), a zgodnie z przepisami od 2021 roku okna nie będą mogły mieć gorszego współczynnika przenikania niż Uw = 0,9 W/( m² K ).
Przy zakupie okna trzeba sprawdzić, czy podawany dla konkretnego okna współczynnik odnosi się do całości, czy też dotyczy tylko oszklenia. Profile okienne z reguły są mniej „ciepłe” niż szyba, a duży ich udział w powierzchni małego okna znacząco pogarsza Uw całości.
W określonych warunkach użytkowania może zachodzić konieczność uzyskiwania przez okna również innych własności gwarantujących bezproblemową ich eksploatację. Stosownie do ustaleń PN okna mogą być zaliczane do określonych klas odporności na :
• obciążenie wiatrem,
• wodoszczelność,
• przepuszczalność powietrza,
• wytrzymałość mechaniczna,
• przepuszczalność światła,
• przepuszczalność energii słonecznej.
Dla naszych Klientów przekazujemy wszystkie atesty i certyfikaty zakupionych i zamontowanych okien. Najważniejszym z nich jest deklaracja właściwości użytkowych wyrobu , gdzie wszystkie wyżej wymienione cechy są opisane i policzone, zgodnie z obowiązującymi normami.

Na czym polega „ciepły montaż”?

Decydując się na nowe okna wybieramy te, które maksymalnie zapewnią nam ciepło oraz oszczędność energii. Stąd też najczęstszym wyborem są okna energooszczędne np. Veka Softline 82, będące gwarantem najlepszej izolacji cieplnej. Nie każdy jednak zdaje sobie sprawę z faktu, iż za dobrymi oknami musi stać również odpowiedni montaż.

Dla okien energooszczędnych najlepszym wyborem jest „ciepły montaż”, dzięki któremu będziemy mogli nie tylko je bezpiecznie użytkować, lecz również cieszyć się termiczną i akustyczną izolacją.

Jakie są zalety „ciepłego montażu”? Przede wszystkim zmniejszenie kosztów energii, czyli to, na czym zależy nam najbardziej, a to dzięki szczelnemu połączeniu okna ze ścianą. Taki rodzaj montażu gwarantuje nam także niedopuszczenie do zawilgocenia izolacji, jak również ochronę przed zagrzybieniem.

Na czym polega „ciepły montaż”? Okno montowane jest w otworze okiennym nieco większym, niż zewnętrzna ościeżnica okna. Przy montażu dodajemy dwie warstwy izolacyjne – zewnętrzną paroprzepuszczalną (jednak zabezpieczającą przed gwałtownymi opadami) oraz wewnętrzną paroszczelną. Konieczne są również folie w postaci taśm przylepnych oraz taśmy rozprężne. Taki sposób montażu gwarantuje spotęgowanie izolacyjnych parametrów okna, jak również zapewnia ich prawidłowe użytkowanie.

Jak konserwować okna?

Kupiłeś/kupiłaś okna, zostały one zamontowane i teraz zastanawiasz się, co zrobić, by cieszyć się nimi jak najdłużej? Odpowiedź jest prosta – należy je odpowiednio konserwować.
Oto kilka porad, jak konserwować poszczególny rodzaj okien.


Okna PCV – myjemy najlepiej miękką szmatką (bawełnianą) i wodą z niewielką ilością delikatnego detergentu. Może to być środek specjalnie przeznaczony do mycia okien PCV, preparat antystatyczny, bądź też płyn do mycia naczyń – doskonale usuwa wszelkie zabrudzenia i tłuste plamy. Unikajmy detergentów zawierających substancje żrące – kwasy, wybielacze i rozpuszczalniki, ponieważ możemy uszkodzić powierzchnię ramy.


Okna drewniane – podobnie jak wyżej – czyścimy szmatką wodą z dodatkiem delikatnego detergentu – najlepiej przeznaczonego do czyszczenia powierzchni drewnianych. Bardzo ważnej jest, by myjka nie była chropowata – łatwo uszkodzić powłokę lakierniczą na drewnianych ramach. Po umyciu okien należy nałożyć na ramy emulsję pielęgnacyjną do drewna. Czynność tę wykonujemy przynajmniej dwa razy w roku.


Okna aluminiowe – najlepiej myć je wodą z dodatkiem płynu do mycia naczyń, miękką i nierysującą powierzchni szmatką, lub gąbką. Po umyciu profile aluminiowe opłukujemy wodą i wycieramy do sucha miękką tkaniną. Do konserwacji najlepiej używać środków polecanych przez producenta, lub też produktów konserwujących stosowanych do karoserii samochodowych.

Jak porównywać okna?

Wybierając okna do domu często mamy dylemat – który model będzie dla nas najlepszy. Ogrom propozycji powoduje konsternację – czy wybrać okno, które podoba nam się wizualnie, czy te, które najczęściej wybierają inni? Otóż rozwiązanie problemu jest proste – wystarczy spojrzeć na kartę właściwości użytkowych danych okien i porównać je. Najważniejsze bowiem są jego parametry – dla jednych ważna będzie wysoka odporność na wiatr, dla innych znakomita wodoszczelność, zaś jeszcze kto inny wybierze okno, które przepuszcza maksimum światła. Wybór należy wyłącznie do Ciebie. Możesz poradzić się w tej sprawie sprzedawcy w naszym salonie lub też podjąć decyzję sam. Aby Ci to ułatwić, przygotowaliśmy krótkie objaśnienie parametrów okien:

  

Przenikalność cieplna okna (współczynnik Uw) - wpływ na ten współczynnik ma zarówno szyba (Ug) oraz rama okienna (Uf). Im będzie on niższy, tym bardziej okna i drzwi balkonowe będą lepiej zabezpieczały przed utratą ciepła i energii. Obecnie standardem są okna z współczynnikiem Uw ok. 1,3-1,7 W/(m2K).

Przepuszczalność powietrza – to bardzo ważny współczynnik, który mówi nam, jak szczelne są dane okna. Mamy do wyboru cztery klasy – ostatnia z nich gwarantuje całkowite nieprzepuszczanie powietrza do pomieszczenia. Jeśli macie w domu wentylację mechaniczną, możecie się na nią zdecydować.

Odporność na obciążenie wiatrem – mamy wybór wśród sześciu dostępnych klas. Najwyższa z nich C6 gwarantuje, że ugięcie profilu skrzydła nastąpiłoby przy wietrze wiejącym 200km/h. Jednak w naszym klimacie spokojnie wystarczy klasa C2 (130km/h).

Właściwości akustyczne (współczynnik Rw) – tutaj im wyższy współczynnik, tym zapewnimy sobie lepszą izolację hałasu. Jeśli nie mieszkacie w pobliżu lotniska spokojnie wystarczą Wam okna o współczynniku Rw>33dB.

Wodoszczelność – okna posiadają dziesięć klas wodoszczelności. W tym przypadku nie powinniśmy oszczędzać i wybrać okno z jak najwyższą klasą.

Współczynnik przepuszczalności światła (Lt) – określany jest w procentach i oznacza ilość światła, która przeniknie do wnętrza. Nie ma okien ze 100% przepuszczalnością, polecamy te w granicach 70-80%.

Współczynnik całkowitej przepuszczalności energii promieniowania słonecznego (g) – tutaj musimy być ostrożni. Współczynnik ten oznacza ilość ciepła słonecznego, która przedostanie się do domu. Zimą wiadomo – im więcej, tym lepiej – jednak latem możemy pożałować wyboru okien z wysokim współczynnikiem w tym parametrze.

Mamy nadzieję, że informacje podane w tym artykule pomogą Państwu podjąć prawidłową decyzję.

Czy warto montować nawiewniki w oknach?

Czy zastanawiałeś się kiedyś, po co właściwie w oknach znajdują się nawiewniki? Te niewielkie urządzenie przeznaczone do montażu w oknach mają za zadanie dostarczania do pomieszczeń niezbędnej ilości powietrza. Nie tylko my potrzebujemy go do oddychania – również nasz dom potrzebuje powietrza do prawidłowego funkcjonowania. Dzięki nawiewnikom unikniemy pleśni i zawilgoceń.

Na rynku dostępne są różne rodzaje nawiewników – jedne mają stałą, inne regulowaną wielkość otworu, który zapewnia prawidłowy obieg powietrza w pomieszczeniu. Regulować go możemy ręcznie, bądź też automatycznie. W ostatnim przypadku nawiewniki reagują na różnicę ciśnienia na zewnątrz i wewnątrz pomieszczenia oraz na wilgotność jaka w nim panuje.

Decydując się na nowe okna możecie Państwo od razu zamówić je w komplecie z nawiewnikami. Jest również możliwość zamontowania nawiewników w już zainstalowanych oknach. Powinny się one znajdować we wszystkich pokojach, jak również kuchni. W łazience nie są wymagane, ponieważ zimą z powodu dużej wilgotności, mogłyby pokrywać się szronem. Jeśli mieszkacie Państwo przy ruchliwej ulicy, koniecznie zdecydujcie się na nawiewniki ze zwiększoną izolacją akustyczną, ponieważ przez otwór nawiewu będzie również przenikać hałas.

Jak chronić dom przed włamaniem?

Większość włamań do domów jednorodzinnych odbywa się przez okna. Jak się przed nimi ustrzec?

W jak największym stopniu utrudnić włamywaczowi dostęp do wnętrza.

Każdy z Nas obawia się czasem włamania - obawiamy się o własne mienie, jak również bezpieczeństwo naszych najbliższych. Tyle wokół słychać o bezwzględnych włamywaczach, którzy tylko czyhają, aby móc wedrzeć się do naszego domu i ograbić z naszego majątku. Oczywiście, do wszystkiego trzeba podchodzić z dystansem, bo gdybyśmy mieli stale się ich obawiać, w ogóle nie opuszczalibyśmy naszych domów. Jednak nie ukrywajmy - włamania częściej zdarzają się w domach jednorodzinnych, które umiejscowione są na uboczu, niż w mieszkaniach w bloku.

Dlatego warto zabezpieczyć się przed nimi w jak największym stopniu.

Jak to zrobić?

Wybierając okna decydujmy się na modele 2- lub 3- szybowe o grubości 30-50mm oraz kilka warstw folii PVB lub żywicy. Dzięki nim w razie rozbicia szyba nie rozpryskuje się, lecz kruszy się cały czas pozostając na swoim miejscu.

Złodzieje często zamiast na rozbijanie szyby decydują się na uszkodzenie konstrukcji okna, dlatego ją również warto odpowiednio wzmocnić. Bardzo dobrym rozwiązaniem są stalowe wzmocnienia, a także klamka z kluczem, które skutecznie utrudnią manipulacje z zewnątrz.

Dodatkowym zabezpieczeniem przed włamaniem są zewnętrzne rolety, które osłaniają okna nie tylko przed światłem, lecz również niepożądanymi gośćmi. Pamiętajcie również o oknach piwnicznych - często to właśnie one stają się celem włamywaczy, ponieważ są niewidoczne dla otoczenia.

Nie możemy nie wspomnieć także o alarmie, którego czujniki również mogą zostać zainstalowane w oknach i drzwiach. Tak zabezpieczony dom z pewnością utrudni włamywaczowi dostęp do wnętrza. Nie gwarantujemy, że jest to w 100% skuteczny sposób, aczkolwiek warto zrobić wszystko co w naszej mocy, aby czuć się bezpiecznie we własnym domu.

Co to jest ciepły parapet?

Termoparapet, zwany także ciepłym parapetem to nowoczesne rozwiązanie eliminujące mostek termiczny pod oknem. Miejsce połączenia okna ze ścianą i z parapetami to tzw. „słabe miejsce”. Zastosowanie termoparapetu zapobiega stratom ciepła w strefie podokiennej, uszczelnia tę strefę, ułatwia montaż okna i parapetów zewnętrznych i wewnętrznych.

Termoparapet wykonany jest z polistyrenu ekstrudowanego (XPS, Styrodur) dzięki czemu ma doskonałe właściwości wytrzymałościowe, termoizolacyjne i jest odporny na działanie wilgoci.

Termoparapet stanowi podparcie zarówno pod parapet zewnętrzny jak i wewnętrznych, ale może tylko pod jeden z nich np. tylko zewnętrzny.

Z przeprowadzonych badań wynika, że jest to najlepsze rozwiązanie w izolacji termicznej progowej części ościeży okiennej.

Czy wykraplanie się pary wodnej na zewnętrznej szybie to wada czy zaleta okien?

Efekt skraplania się pary wodnej na zewnętrznej powierzchni szyby zespolonej o dobrej izolacyjności ciepła jest normalnym zjawiskiem fizycznym, uwarunkowanym wyłącznie temperaturą zewnętrznej powierzchni szyby zespolonej i warunkami atmosferycznymi, czyli ciśnieniem oraz poziomem wilgotności panującym na zewnątrz pomieszczenia , a więc czynnikami na które nie mamy wpływu. Zjawisko to pojawia się najczęściej w godzinach przedpołudniowych, od strony miejsc, gdzie kumuluje się duża ilość wilgoci (rosy). Są to na ogół ogrody, łąki, miejsca zacienione itp.

Przyczyną występowania tego zjawiska jest fakt, że z pomieszczeń , w których zamontowano szybę o dobrej izolacji termicznej przedostaje się na zewnątrz tylko niewielka ilość ciepła. W zawiązku z tym szyba zewnętrzna posiada niską temperaturę, co przy odpowiednio wysokiej wilgotności może powodować pojawienia się pary wodnej na zewnątrz powierzchni szyby (tzw. punkt rosy). W oknach starej generacji szybą pojedynczą, która ma pięciokrotnie słabszą izolację termiczną zjawisko to może nie występować. Przez takie szyby przechodzi duża ilość ciepła w postaci strat cieplnych, która podgrzewa powierzchnie zewnętrzną szyby, przez co nie dochodzi do pojawienia się pary wodnej na jej powierzchni.
Efekt pojawienia się pary wodnej od zewnętrznej strony jest pośrednią wskazówką, co do wysokiej zdolności szkła do zatrzymania ciepła wewnątrz pomieszczenia.

Kontakt

Nasi Partnerzy

500-588-589
41-345-06-78
biuro@gami-okna.pl
25-801 Kielce
ul. Krakowska 291
NIP: 9590020183
poniedziałek - piątek
9:00 - 17:00
sobota 9:00 - 13:00
made by